Teatr Wielki – Opera Narodowa ogłosił repertuar na sezon artystyczny 2025/26, w którym znalazły się cztery premiery operowe i trzy baletowe. Program przygotowany został przez dotychczasowy zespół zarządzający teatru. Od 1 września obowiązki dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej obejmie Boris Kudlička, powołany na pięcioletnią kadencję. Szczegóły jego koncepcji programowej można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Kultury; jak dotąd nie pojawiły się żadne dodatkowe zapowiedzi dotyczące dalszego kierunku działań teatru.
Sezon artystyczny 2025/26 będzie miał charakter jubileuszowy – 200 lat temu położono kamień węgielny pod budowę Teatru Wielkiego, a 60 lat temu gmach został ponownie otwarty po odbudowie ze zniszczeń wojennych. Obchody jubileuszu odbudowy Teatru Wielkiego rozpoczną się we wrześniu premierą Najlepszego miasta świata. Opery o Warszawie, której towarzyszyć będzie szereg wydarzeń dodatkowych. Muzykę i libretto opery stworzyli kompozytor Cezary Duchnowski oraz dramaturg Beniamin Bukowski. Libretto powstało na podstawie książki Grzegorza Piątka Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949 (W.A.B. 2021). Duchnowski i Bukowski zostali wyłonieni spośród zaproszonych twórczyń i twórców przez specjalistyczne jury – muzyczne i literackie – w konkursie organizowanym przez Teatr Wielki – Operę Narodową oraz Sinfonię Varsovię. Główną bohaterką opery jest zniszczona i odbudowywana Warszawa, przedstawiona przez pryzmat doświadczeń dwóch kobiet: architektki z Biura Odbudowy Stolicy oraz amerykańskiej dziennikarki (Agata Zubel i Joanna Freszel). Spektakl wyreżyseruje Barbara Wiśniewska, a orkiestrę poprowadzi Bassem Akiki.
Mariusz Treliński zaprezentuje Kobietę bez cienia Richarda Straussa, spektakl zrealizowany w 2023 roku w Opéra de Lyon. Reżyser widzi tę operę jako podróż kobiety eksperymentującej z „duchowym odosobnieniem”, czyli z melancholią – w jego interpretacji dostrzec można inspiracje twórczością Larsa von Triera i Ingmara Bergmana. „Mariusz Treliński, którego dzieła uwodzą wizualnie, łączy urzekające światła i immersyjne projekcje wideo (pełne oszołamiających, wibrujących efektów o iście magicznym oddziaływaniu) z genialną w swojej prostocie scenografią usytułowaną na scenie obrotowej” – jak podkreślano w Le Monde. W obsadzie znajdą się m.in. Tadeusz Szlenkier, Annemarie Kremer, Lauri Vasar i Lise Lindstrom. Premiera Kobiety bez cienia w Polsce zaplanowana jest na luty 2026 roku, a kierownictwo muzyczne obejmie Bassem Akiki.
Premierą Falstaffa, ostatniej opery Verdiego, ze sceną chce pożegnać się Marek Weiss. W jego interpretacji tytułowy bohater staje się postacią tragikomiczną – człowiekiem epoki gasnących złudzeń, gdzie granica między śmiechem a goryczą zaciera się. Inscenizacja, osadzona w estetyce holenderskiego malarstwa, podkreśla kontrast między komediowym tonem dzieła a głębszymi refleksjami nad kondycją ludzką i przemijaniem. Orkiestrę poprowadzi Patrick Fournillier. Na scenie wystąpią m.in. Sergio Vitale, Mateusz Michałowski, Stanislav Kuflyuk, Stepan Drobit, Aleksandra Orłowska, Aleksandra Olczyk, Hanna Sosnowska-Bill, Konu Kim oraz Ioan Hotea. Premiera zaplanowana jest na kwiecień 2026 roku.
Do Warszawy zostanie sprowadzona produkcja Romea i Julii Charles’a Gounoda, która miała swoją premierę 3 maja 2025 roku w Semperoper Dresden. Reżyserka Barbara Wysocka przeniosła akcję opery do współczesnej, surowej przestrzeni betonowej miejskiej architektury, co pozwoliło ukazać ponadczasowość konfliktu między rodzinami Capuletich i Montague’ów oraz podkreślić aktualność tematów miłości, przemocy i społecznych podziałów. Wysocka, znana z przenikliwego spojrzenia na teksty klasyczne, proponuje odczytanie dramatu Szekspira w nowym, współczesnym kontekście, który stawia pytania o trwałość uczuć w świecie pełnym przemocy i lęku.
Premiera Romea i Julii w Operze Narodowej zaplanowana jest na czerwiec 2026 roku, a obsada zapowiada się jako najbardziej ekscytująca spośród wszystkich premier sezonu. W roli Romea wystąpi Bekhzod Davronov, który latem zaśpiewa Romeo i Julię w Semperoper Dresden, a następnie wcieli się w Leicestera w Marii Stuardzie Donizettiego podczas festiwalu w Salzburgu. Tenor powróci do Drezna w grudniu, by wystąpić w Cyganerii. W nadchodzącym sezonie w jego planach znajdują się m.in. Łucja z Lammermoor Donizettiego w Wiener Staatsoper, Traviata w Royal Ballet & Opera, Rigoletto Verdiego oraz Napój miłosny Donizettiego w Bayerische Staatsoper, a także Romeo i Julia w Canadian Opera Company. Julię zaś zaśpiewa Amina Edris, którą miałam okazję w tym tygodniu oglądać w tytułowej roli Manon Masseneta na scenie Opera national de Paris. Sopranistka w nadchodzącym sezonie zadebiutuje w Metropolitan Opera jako Musetta w Cyganerii Pucciniego, a w planach ma również występy w Carmen na deskach Opera national de Paris oraz w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha na scenach Opery w Lyonie i Opéra-Comique w Paryżu. Skład uzupełniają dobrze znani warszawskiej publiczności Rafał Siwek, Zuzanna Nalewajek, Paweł Konik oraz Paweł Trojak.
Polski Balet Narodowy zaprosi w listopadzie na Symfonię tańca — spektakl składający się z trzech choreografii do muzyki: VII Symfonii Beethovena, nokturnów Chopina oraz Symfonii C-dur Bizeta. Na scenie zobaczymy układy stworzone przez Toera van Schayka, Edwarda Cluga oraz George’a Balanchine’a. Premiera odbędzie się pod dyrekcją muzyczną Patricka Fournilliera.
W maju odbędzie się prapremiera Łowcy androidów – baletu w choreografii Roberta Bondary, inspirowanego powieścią Philipa K. Dicka Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?. Historia Ricka Deckarda, łowcy androidów, to opowieść o tym, co definiuje nas jako ludzi, gdzie przebiega granica między empatią a obojętnością, między światem mechanicznym a emocjonalnym. Zanurzony w estetyce kina neo-noir balet wykorzystuje nowoczesne środki wyrazu oraz wielowarstwową muzykę Przemysława Zycha, tworząc widowisko, które stawia pytania aktualne nie tylko dla przyszłości, ale i dla naszej współczesności. Kierownictwo muzyczne nad prapremierą objęła Marta Kluczyńska.
W czerwcu na scenie pojawi się nowa produkcja baletowa Urojenia w choreografii Izadory Weiss. Spektakl łączy dwie kobiece postacie – Roksanę z Króla Rogera i Virginię Woolf – tworząc poetycką medytację nad kobiecością, samotnością i pamięcią. Izadora Weiss oddaje głos tym, które przez historię pozostawały na marginesie, a muzyka Szymanowskiego, Tabakovej i Shaw buduje przestrzeń dla ich emocji i wewnętrznej siły. Kostiumy przygotował słynny duet Paprocki & Brzozowski.
W sezonie artystycznym 2025/26 na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej powrócą znane i lubiane tytuły: Czarodziejski flet Mozarta, Halka Moniuszki, Cyganeria i Madama Butterfly Pucciniego, Nabucco, Simon Boccanegra oraz Traviata Verdiego, a także Pasażerka Wajnberga. W repertuarze znajdą się także baletowe spektakle, takie jak Bajadera, Kopciuszek, Peer Gynt, Pinokio oraz Prometeusz.
Wśród wznowień szczególnie intrygująco zapowiada się powrót Pasażerki Mieczysława Wajnberga, opery o ogromnym znaczeniu historycznym i artystycznym, która zdobyła uznanie na wybranych, prestiżowych scenach operowych — w Bregencji, Londynie, Houston, Nowym Jorku, Chicago, Detroit i na Florydzie. To dzieło, osadzone w realiach II wojny światowej, porusza temat pamięci i winy, a jego muzyka nadal głęboko porusza słuchaczy.
Na scenie zobaczymy gwiazdy zarówno polskiej, jak i światowej sceny operowej, m.in. Aleksandrę Kurzak, Łukasza Golińskiego, Piotra Buszewskiego, Szymona Mechlińskiego, Jerzego Butryna, Rafała Siwka, Nadję Stefanoff, Agnieszkę Rehlis, Aleksandrę Olczyk, Izabelę Matułę, Gabrielę Legun, Pawła Horodyskiego, Szymona Komasę, Rafała Bartmińskiego, Brora Magnusa Tødenesa, Sebastiana Catanę oraz Anthony’ego Ciaramitaro.
Zważywszy na to, jak mocno nasi śpiewacy zaznaczają swoją obecność na scenach międzynarodowych, ich reprezentacja na scenie Opery Narodowej mogłaby być jednak bardziej eksponowana.
